Indiaan in huis

over autisme

“Een Indiaan in huis is een voorstelling die je als toeschouwer aangrijpt. De indiaan komt echt tot leven, met alle mooie en ontroerende dingen die daar mee samenhangen – en zijn omgeving ook. Ook de zorg, conflicten en vrees over de indiaan blijven niet verborgen.”

 

Een indiaan in huis (2010) is een herkenbare en ontroerende voorstelling over autisme en de impact ervan op de nabije omgeving. De teksten zijn geschreven op basis van interviews met ouders en kinderen met autisme. De voorstelling is geschikt voor iedereen vanaf 10 jaar. Na de voorstelling volgt een interactief gedeelte in de vorm van een pow-wow* waarin Bint het publiek prikkelt en uitnodigt om met elkaar in gesprek te gaan. Er worden onderling ervaringen uitgewisseld, vragen gesteld en tips verzameld.

 

*Een pow-wow is een bijeenkomst van wijze indianen die samen spreken over levenservaringen. De voorstelling en de pow-wow zorgen voor (h)erkenning, nieuwe inzichten en empowerment. Een indiaan in huis kan ook goed ingezet worden voor educatieve doeleinden.

 

Spel Milan Peeters, Bartelijn Ouweltjes en Hetty Willems

Regie Annelies van Wieringen

Decor Eljas van der Meulen

Flyer Ingrid van der Sleen

 

Een indiaan in huis is mede mogelijk gemaakt door:

De Nederlandse Vereniging voor AutismeStichting BalansHerlaarhof, VSB FondsFonds Wiggers van KerchemStichting Koningsheide en Rabobank Cooperatiefonds

Reacties op voorstelling

“Wie een gezin kent met een kind met autisme, zal herkennen wat er wordt gespeeld, en beamen hoe het gaat. “Een Indiaan in huis” is een voorstelling die je als toeschouwer aangrijpt. De indiaan komt echt tot leven, met alle mooie en ontroerende dingen die daar mee samenhangen – en zijn omgeving ook. Ook de zorg, conflicten en vrees over de indiaan blijven niet verborgen. Deze openheid, gebracht met een speelse ernst, ontwapent, en zet tot denken aan, ook voor wie het niet kent.”

Psychiater Wim Schlooz (werkzaam bij Herlaarhof, centrum voor kinder- en jeugdpsychiatrie)

“Voor mij als zusje van broertje met PDDNOS herkenbaar dat het soms moeilijk is om altijd rekening te houden met…”

 

“Ik vond het herkenbaar, het ontroerde mij. In de moeder zag ik ook de machteloosheid soms, en het zoeken naar oplossingen en begrip. Ik ben zo’n moeder. Het is die weg die wij afgelegd hebben, die hier mooi uitgebeeld werd. Bedankt.”

 

 

“Wat een pakkende en treffende voorstelling. Ik ben samen met mijn vrouw geweest en we hebben 2 dochtertjes van 5 en 7, waarvan de oudste PDD-NOS heeft. We herkenden “ dit gezinsleven” zo goed en waren erg emotioneel. Super gedaan…. Ga zo door en leg heel de wereld uit wat het betekent voor degene met autisme en voor de naaste omgeving. Voor ons was dit een van de meest waardevolle avonden over autisme.”

 

 

“Als ouder van een zoon met autisme doet het me eigenlijk goed om te zien dat er mensen zijn die ‘t écht over kunnen brengen wat ‘t dagelijkse leven met een kind met autisme zo’n beetje met zich meebrengt. Bedankt!”

 

oktober 2015

“De voorstelling over autisme brengt het thema heel dichtbij. Zonder oordeel maken jullie ons deelgenoot van de leefwereld van mensen met autisme en hun omgeving. De pow-wow helpt om verbinding te maken met de praktijk. De voorstelling brengt zoveel herkenning en aanknopingspunten met zich mee, dat het gesprek snel op gang komt met alle gevolgen van dien: ontmoeten, delen, herkennen, begrijpen en bemoedigen”.
Miriam Elfrink,  Coordinator CJG Scherpenzeel